KAMLOOPS - WHISTLER

Om exact 8 uur opent Hyacinth het Koninklijke ontbijt. Samen met drie andere gasten mogen we plaatsnemen en beginnen aan de verse jus en onze met zorg samengestelde fruitcocktail haha. Nee, zonder gekheid, echt heel erg lief; ook voor Jada en Jaden staat er een vitaminebooster klaar (dan wel in een ander schaaltje in case of....) ze heeft er zelfs aan gedacht om voor Jaden alleen zacht en zoet fruit te kiezen. Het is niet zomaar een schaaltje met de bekende appel en sinaasappel om het maar te vullen, nee er is gelukkig geen enkele vorm van een appel te bekennen; heerlijke mango, bosbessen, aardbeien, frambozen... en een klein toefje slagroom, echt lekker hoor!

Iedereen is muisstil ..... totdat Jada een enorme boer laat en niet op of om kijkt maar gewoon door eet; ik kan werkelijk wel door de grond heen zakken op dat moment; Doug en ik kijken elkaar maar niet aan, anders schieten we in een flinke lach en ik denk niet dat deze snel zal opouden. Gelijk moet ik aan mama denken; alle jaren thuis heeft ze Irene en (ik geef toe, vooral) mij er op gehamerd dat we eens op moesten houden met het boeren en scheten (natuurlijk om haar te stangen) .... Straks zouden we het niet eens meer door hebben en het ook in ander gezelschap doen! Nou, ik geloof dat het een generatie heeft overgeslagen... Het ijs is in ieder geval gebroken (en ja ma, ik weet het; het zijn gewoon kinderen! haha) en de vrouw tegenover mij begint te vertellen; ze was altijd kleuterjuf geweest, ze hadden thuis een grote boerderij, ze zijn nu onderweg naar hun vakantiehuis op Vancouver Island ..... bla bla bla .... Tussen neus en lippen door zeikt ze haar man constant af; hij kan niets goed doen en wordt steeds stiller. Echt waar, ik pis (sorry, plas) bijna in mijn broek; begint Doug ook nog tegen mijn (zere!!) enkel aan te tikken. Wanneer iedereen zijn fruit op heeft komt er een nog warme ananas-banaan muffin, echt zooo lekker! Intussen kijk ik op mijn horloge, het is inmiddels al half negen en we hebben nog een rit van 5 uur voor de boeg. Als het op dit bejaardentempo door gaat, kunnen we net zo goed nog een nachtje blijven. De muffin is snel op en wordt gevolgd door een klein ovenschaaltje met iets van ei met kaas en... eigenlijk geen idee maar het ziet er goed uit. Jaden heeft al een fles pap gehad maar eet alsof hij al dagen niet gegeten heeft. Hij is in ieder geval mooi rustig en zit er als een voorbeeldig kind bij. Na een beetje toast met de jam die we echt moeten proeven is het ontbijt dan officieel ten einde. Jada scoort op de valreep nog even een grote chocoladelolly (especially bought for the little princess) ik kiep nog even een klein schaaltje met snoepjes voor onderweg leeg in mijn tas en dan kunnen we dan ook echt gaan: off we go!

Nog geen 10 minuten later slapen Jip en Janneke alweer; ze hebben afgelopen nacht heel goed geslapen maar zijn gewoon knock-out van dat ontbijt! In totaal slapen ze meer dan 2 uur, heerlijk!

Gassen maar! Met als resultaat dat we precies 4 uur! later in Whistler aankomen. We hebben dus een uurtje ingehaald en dat terwijl we zelfs de scenic-route hebben genomen. Deze route is trouwens prachtig en kost je misschien maar 20 minuutjes meer tijd. Op een gegeven moment rij je op een tweebaansweg die veel scherpe bochten maakt waardoor het niet mogelijk is om echt snel door te rijden en dat is juist fijn want nu pas kunnen we ook echt genieten van alles dat we tegenkomen. Vanaf Lillooet is de weg onverhard en moeten we de snelheid nog verder minderen.

Het is pas 13:15 wanneer we in Whister aankomen in de Mountainside Lodge. Eens even kijken of we al kunnen inchecken; helaas, de kamer is nog niet klaar maar we hebben wel een gratis upgrade naar een betere kamer. We gaan dus eerst maar eens kijken of we de Peak2Peak nog kunnen gaan doen; je gaat met een dichte gondel (met glazen bodem) van bergtop naar bergtop en dit moet erg spectaculair zijn. Het is maar een paar meter lopen naar de ticketbox, en we hebben geluk want de beer vertelt ons dat Jada net groot genoeg is om mee te mogen naar het hoogste stuk; de Blackcomb Mountain.

Eerst gaan we met een gewone gondel naar de ene bergtop. Het is al wat kouder en we zijn blij dat we een trui en jas hebben meegenomen. Vanaf hier lopen we een kleine 10 minuten naar een open stoeltjeslift ....brrr.... we zien al wat sneeuw liggen. Helaas mag Jaden niet mee en Douglas blijft met hem achter. Jada en ik gaan dus nog een stukje hoger; we gaan zelfs door de wolken heen!

Pff, ik vind het maar eng hoor met zo'n klein meisje in zo'n stoeltjeslift; ik moet er niet aan denken!

In de teruggaande stoeltjes zitten een paar Japanse kinderen die ons waarschuwen: 'Don't go up there, go back! You'll freeze to death!!!

Oefffff wat is het koud hierboven.. Beneden is het ruim 25 graden en hierboven vriest het gewoon, we zien de sneeuw liggen. Ohhh wat heb ik een zin om te gaan skieen! Jada staat te klappertanden en wil graag weer naar papa toe. We rennen snel even naar de rand om naar beneden te kunnen kijken, maken snel een foto en rennen weer naar de stoeltjeslift. De jongens bij de lift moeten lachen dat we alweer naar beneden willen haha.

Beneden staat papa al te wachten; hij is trots op z'n kleine meid dat ze naar boven is geweest! In geuren en kleuren legt Jada papa uit dat er sneeuw lag, dat we door de wolken heen gingen en dat het heeeeeel erg koud was boven, maar er waren ook kinderen met een korte broek en die hadden het nog kouder, zoooo zielig!

We lopen het kleine stukje terug en duiken snel de gondel in. We hebben geluk, want er komt er al 1 aan met een glazen bodem. De tocht tussen de twee bergtoppen in is 4,4 km lang en duurt 11 minuten; het is de langste onbewaakte ‘span' ter wereld. Wel apart hoor; daar hang je ineens op zo'n hoogte, voor je gevoel aan maar een dun draadje, met een afstand van ruim 2 km tussen jou en beide bergtoppen. Wat moet het er fantastisch uitzien wanneer het wintersportseizoen hier begonnen is.

Geen wonder dat hier in 2010 de Olympische spelen zijn gehouden!

Ruim 2 uur later staan we weer helemaal beneden. Snel de jassen en truien uit; het is weer zomer!

Top dat we zo vroeg zijn aangekomen hier: Whistler is echt een waanzinnig leuk plaatsje. Je moet je voorstellen dat je in Kirchberg bent......alleen dan in de zomer, veel groter, met allemaal leuke kleine pleintjes en heel heel heel veel mooie winkels en gezellige terrasjes en restaurantjes. We hebben nog niet veel gelopen maar duiken snel even de The North Face winkel in; dat blijft toch wel het summum voor ons hoor; hier scoren we een coole muts voor Jaden en gaan maar snel weer verder. Bij een mega chocoladeatelier halen we wat lekkere dingen voor vanavond.

Intussen hebben we flinke trek gekregen en we waren al getipt dat we Sushi Village niet mochten overslaan. Jada helemaal blij; ze krijgt de grootste bami-soep EVER!! En ook de sushi was heerlijk; een echte anrader!

Moet zeggen dat al die sushi-momenten ook een beter gevoel geven dan al die hamburger en patat combo's. Bah, wat waren we daar 2 jaar geleden in de VS zat van zeg!

Met een volle buik gaan lopen we terug naar het hotel. Onderweg komt er een jongen op skateboard in een razend tempo voorbij: 'Wauwww' roept Jada en maakt een ‘hang-loose'-gebaar met haar hand. De jongen is zo verbouwereerd van haar actie dat hij zich 180 graden omdraait en bijna van zijn skateboard flikkert: ongelooflijk! We maken wat mee met deze aap!

Intussen zijn we benieuwd naar de kamer; we blijven op de begane grond, de laatste kamer achter in de gang. Hmmm het kon ook haast niet anders, was te mooi om waard te zijn: een gratis upgrade. Ze hebben ons met die twee kinderen gewoon in een hoek gedrukt zodat we zo min mogelijk overlast veroorzaken. Niets blijkt minder waar: Wauw! Wat een kamer zeg: een badkamer met dubbele wastafel en bad, een keuken met eetgedeelte, een woonkamer met haard, een aparte slaapkamer, een loungegedeelte waar de badjassen al klaar liggen en weer een badkamer; dit keer met mega stoomdouche; hier gaan wij ons wel even vermaken! Intussen vragen we ons af waar Jada is. Ze is toch echt mee naar binnen gegaan .... Wanneer we haar roepen horen we; 'Ik ben hiehierrr'... Ze staat in haar blootje bij een open koffer op zoek naar haar zwempak! In een oogwenk had ze het buitenzwembad dat vanuit onze kamer te zien is al gespot! Wat een ding is het toch ook; zij regelt het allemaal wel hoor! Wanneer Doug en Jada buiten in de hottub zitten doe ik Jaden snel in bad, waarna hij al snel in slaap valt in het babybedje dat ze al voor hem hadden klaar gezet.

Alles rustig en even tijd voor mezelf. Ik ga heerlijk in de stoomdouche en blijf zeker een half uur zitten. Na een lauwe douche (want dat hoort er natuurlijk bij) trek ik snel de badjas aan en plof ik op het heerlijke bed. Ik voel mijn lijf en gezicht gloeien en het is net of ik aan het bijkomen ben van een heerlijk zonnige skidag! Het mag van mij al wel maart zijn! (Irene, boek maar vast!)