SAN FRANCISCO - YOSEMITE N.P.

Heerlijk uitgeslapen gaan we vanochtend eerst nog even ontbijten in onze lievelingsstad. Dan valt er nog maar 1 ding af te strepen op onze lijst van bezienswaardigheden; Lombard Street, een kort mega-bochtig straatje. De vorige keer zijn we er wel langs gereden, maar er niet door heen. Onderweg nemen we dit nog even mee.

Wanneer we San Francisco dan echt achter ons laten begint het net lichtjes te motregenen. Een half uur verder zien we weer een strakblauwe lucht en stijgt de temperatuur snel. Het is vandaag een lange route in de auto en de eerste ¾ van de weg is niet bijzonder. We rijden een lang redelijk kaal stuk met aan de kant veel standjes waar de plaatselijke boeren hun groenten en fruit verkopen. We willen het liefst zo snel mogelijk door rijden, maar Jada roept om de haverklap dat ze moet poepen. Telkens wanneer we een toilet gevonden hebben en we dan eindelijk daar zijn, hoeft ze niet .... 'Het was een grapje', zegt ze. Jaja

Een uurtje voor onze bestemming komen we in Groveland. Een erg leuk klein plaatsje waar veel mensen op de been zijn. Hier halen we even wat boodschappen voor in het park. Een paar potjes voor Jaden zijn het belangrijkste; hij kan nog niet altijd mee-eten en we hebben liever wat bij ons.

Wanneer we terug komen bij de auto blijkt de Iphone met navigatie oververhit en moeten we even wachten voor we verder kunnen.

Wanneer we dan eindelijk aankomen in Yosemite National Park checken we in bij Camp Curry in Curry Village. Het is weer 30 graden. Voor de zoveelste keer zegt Jada dat ze moet poepen en voor de zekerheid gaan we nog maar eens een keer naar het toilet; het is niet meer dan water! Was het toch geen onzin de hele weg, zo zielig!

Gelukkig hebben ze in het winkeltje wat tabletjes; voor de zekerheid belt een medewerkster nog even met de dokter.

We zoeken onze tent op en blijken een mooie plek te hebben. Hij staat zo goed dat we af en toe nog wifi hebben van de lounge-area (hoezo back to basic...). Eigenlijk is het helemaal geen tent; het is een klein huisje waarvan de wanden en het dak van tentdoek zijn, maar er staan gewoon (gevangenis-)bedden, er is licht en een paar stopcontacten aan een paal.

Alles waar een geurtje aan zit, zowel eten als toiletartikelen moeten in de Bearlocker die voor het huisje staat. Met een groot slot moet je hem afsluiten. Ook de auto moet helemaal vrij zijn van allerlei dingen, zelfs lege drinkflesjes moeten er uit. Er staat een grote boete op wanneer je dit niet doet. Het is hier al vaak voorgekomen dat een beer ;s nachts de hele auto of tent open breekt voor iets ‘lekkers'.

Het huisje is erg basic, maar zo'n leuke ervaring zo midden in het bos. In 2010 was dit een van onze leukste bestemmingen. Het typische is dat een nacht hier bijna hetzelfde kost als die straks in Las Vegas.

Het is nog licht wanneer we het douchegebouw in gaan (in Vancouver was het dus nog luxe dat we alleen maar de gang op hoefden, haha), maar wanneer we een half uurtje later weer buiten staanis het echt pikke donker. Hmmm, hier had Doug dus de hoofdlampjes voor gekocht. Was handig geweest wanneer we ze niet nog in de koffer lagen. Gelukkig is onze tent niet zo ver weg. Jada vindt het maar wat spannend allemaal en heeft het over niets andersdan de grote beer die alles op eet en stuk maakt enhet zandmannetje, die precies ziet wanneer ze nagels bijt. Het is 1 groot avontuur hier!